من و چخوف
اولین کارم این بود که مجموعه داستان ها و نمایشنامه های آنتوان چخوف را بخوانم ؛کوتاه،موجز و پر معنا .زندگی کوتاه و پربار او نیز پر از کشش و تعلیق و هیجان است،گویی که زندگی از روی چخوف داستان نوشته است .در گوشه ای از کافه ای در یکی از شهر های کشوری اروپایی نشسته بودم و ضمن نوشیدن قهوه و گوش دادن به موسیقی آرامی که از بلندگوهای کافه پخش می شد،روی فیلمنامه ی جدیدم کار می کردم .فرصت زیادی نداشتم و حداکثر بایستی تا دو هفته ی دیگر،نسخه ی نهایی فیلمنامه را به تهیه کننده ارائه می کردم .هر چقدر فکر می کردم،راهی برای نجات شخصیت اصلی از بحران پیدا نمی کردم .کارکتری را که خودم آفریده بودم،چنان شخصیت پچیده ای داشت که بعید بود کسی به غیر از خودش،بتواند مشکلی را که من در سر راهش قرار داده بودم حل کند .ی دیگر اندیشیدم،احساس کردم که این کار حتی در لحظات پایانی،با ورود کاراکتری دیگر به صحنه ی بازی محقق خواهد شد ،ضمن آنکه بر میزان هیجان نیز خواهد افزود چرا که مرسوم نیست در آخرین فصل یا سکانس ،چنین چیزی رخ دهد .اما از طرفی،یک فرد معمولی و عادی نیز،نیاز را برطرف نمی کرد .ناگهان،چشمم به آقایی افتاد که در گوشه ی دیگر نشسته بود و مانند من ،قهوه ای پیش رویش داشت و رومه ای را مطالعه می کرد .خوب که دقیق شدم،به نظرم رسید که با این عینک ته استکانی با آن بندی که به روی گوش هایش افتاده چقدر شبیه چخوف دوست داشتنی من است .ولی او هرگز حاضر نمی شد در لحظات پایانی،وارد قصه ی فیلمنامه ی من شود.اگر می پذیرفت،خیلی جذاب و پر کشش می شد و دیگر شخصیت اصلی داستانم که با سماجت در مقابل پیدا شدن راه حلی منطقی برای خروج از بحران مقاومت می کرد ،تسلیم می شد .دل را به دریا زدم.می دانستم که چخوف،سخت شیفته ی همسرش اولگا بود،بنابراین از همین مساله استفاده کردم،نگاهی به او که ناباورانه مرا می نگریست انداختم ،بعد روی کاغذ نوشتم که اولگا به شما نیاز دارد و به او نشان دادم .لبخندی زد،پول قهوه اش را روی میز گذاشت ،از جایش بلند شد و رفت .من دانستم که او به کمک محبوبه اش می رود،برای همین با سرعت دست به کار شدم و فیلمنامه را تمام کردم.
ی ,ای ,فیلمنامه ,چخوف ,روی ,شخصیت ,می کردم ,را به ,شد و ,فیلمنامه ی ,دانستم که
درباره این سایت